Dat was 't dan alweer!

Heyhey!

Mijn tijd in Lund zit er (bijna) op. Aanstaande zondag ga ik terug naar Asten, papa, mama (mia?), m'n zus, m'n broer en 't hondje.

Zonder een dramatisch verhaal af te willen steken, is het misschien leuk en nuttig om een korte samenvatting te geven van mijn verblijf.

Als de dag van gisteren weet ik nog hoe ik hier aankwam: bevroren door de koude wind. Ceciel en Koen hebben mij geholpen Lund een beetje te leren kennen, maar na drie dagen stond ik er zelf voor. Dat is me uiteindelijk helemaal niet slecht afgegaan, al zeg ik het zelf. (Liever herhaal ik de woorden van een kalende linksback van Feyenoord enkele jaren geleden niet, maar toch: ik vond 't zelf wel lekker gaan).
De cursussen waren goed te doen, het voetbal met Zweedse gasten was leuk (soms denk je Mellberg en Toivonen te herkennen, qua uiterlijk dan...) en gelukkig heb ik de kans gekregen om iedere week met een band te repeteren voor een leuk optreden. Tussendoor zijn Jasper en Laurie nog op bezoek geweest en heb ik meer van Zweden gezien dan alleen Lund, in de vorm van tripjes naar o.a. Malmö en Stockholm.

Wat hou je dan aan zo'n half jaar over?
- weinig geld
- vele herinneringen en ervaringen (#cliché)
- genoeg studiepunten met drie afgeronde cursussen
- een nog niet voltooide bachelorscriptie (die gaat tijdens de vakantie uitgewerkt worden)
- Brede bovenbenen van 't fietsen (denk aan het vals plat)
- Heel, heel, HEEL veel foto's,
- enkele woorden in het Zweeds ('ja, absolut!')
- het idee dat je best goed kan koken
- en nog veel meer...

Kortom, een half jaar om nooit te vergeten!

Zondag ga ik vanuit Lund, via Kopenhagen, via 020 weer naar Asten, zodat uiteindelijk de (nog net geen pool)cirkel weer rond is. Daar staan nog steeds enkele overlevingspakketten en flessen bier op me te wachten. Dat hoop ik tenminste.

Vanuit een stuk warmer Zweden dan enkele maanden geleden zeg ik: bedankt, en we zullen het nooit, nooit vergeten!